อมฤต วจนะ |
||||||
จงสวดมนต์หรือท่องบทสรรเสริญพระผู้เป็นเจ้า |
||||||
ชาวซิกข์ในสมัยขององค์พระศาสดา ศิริ สัตคุรุ ราม ซิงห์ ยี ได้เคยกล่าวขานไว้ว่าเมื่อเวลาที่องค์พระศาสดาทรงเสด็จไป ณ แห่งใด ก็ตาม สานุศิษย์ที่ตามเสด็จหากเดินคนเดียวก็จะสวดมนต์ตลอดเวลา หากเดินอยู่สองคนก็จะร้องบทสรรเสริญ พระผู้เป็นเจ้าไปด้วย ตลอดเวลา ไม่มีใครพูดคุยกันระหว่างทางเลย อ่านข้อความภาษาปัญจาบี | ||||||
จงแบ่งเบาความทุกข์ให้กันและกัน |
||||||
ปืนใหญ่, ปืน รวมทั้งระเบิดปรมาณู ไม่สามารถปกป้องท่านทั้งหลายได้ สิ่งที่จะปกป้องคุ้มครองท่านทั้งหลายได้คือ การทำให้จิต วิญญาณของท่านเองสะอาดบริสุทธิ์, ท่านทั้งหลายจงสวดมนต์ด้วยจิตอันมีสมาธิผูกพันอยู่แทบพระบาท ของพระผู้เป็นเจ้า, ท่านทั้งหลายจงมอบความรักให้กันและกัน, ท่านทั้งหลายจงแบ่งเบาความทุกข์ให้กันและกัน อ่านข้อความภาษาปัญจาบี | ||||||
ณ จุดนั้นเราจะไม่มีความทุกข์จากการสูญเสียหลงเหลืออีกต่อไป |
||||||
การพนมมือ หรือ การก้มศีรษะด้วยความเคารพนั้นมีความหมายว่า การที่บุคคลก้มศีรษะ และพนมมือต่อผู้ใด (แทบเบื้องพระบาทขององค์พระผู้เป็นเจ้า) แล้ว ซึ่งนั่นย่อมหมายความถึงการที่เราต้องพร้อมที่จะสละ ละวางทุกสิ่งทุกอย่าง ให้ได้หมดสิ้น (รวมถึง ร่างกาย และจิตวิญญาณด้วย) ณ จุดนั้นเราจะไม่มีความทุกข์จากการสูญเสียหลงเหลืออีกต่อไป อ่านข้อความภาษาปัญจาบี | ||||||
ทรงสละทุกสิ่งทุกอย่าง เพื่อบัญญัติพระธรรมคำสอน |
||||||
พระธรรมคำสั่งสอนนี้เป็นสิ่งที่หาค่ามิได้, ซึ่งองค์พระศาสดาได้ทรงประทานให้แก่พวกเรา และพระองค์ทรงสละโลหิต ทุกหยาดหยด แม้กระทั่งทรงสละพระวรกายของพระองค์ ตลอดจนทรงสละทุกสิ่งทุกอย่าง, เพื่อบัญญัติพระธรรมคำสอน (ประทานให้แก่พวกเรา) อ่านข้อความภาษาปัญจาบี |
||||||
ขออย่าให้พระองค์ลืมพวกเราเลย |
||||||
จงอธิษฐานขอพรต่อหน้าพระพักตร์พระผู้เป็นเจ้า, "ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า! คำสอนล้วนเป็นของพระองค์, ความศรัทธา ก็เป็นของพระองค์ (ได้มาโดยพระเมตตาของพระองค์), และการปกป้องรักษาก็อยู่ที่พระองค์เท่านั้น ขอได้โปรดทรงเมตตา กรุณาต่อพวกเรา, และโปรดประทานพรให้พวกเรา, ขอพระองค์ทรงอย่าได้ลืม (ทอดทิ้งพวกเราไปตามยถากรรม) เลย, นอกเหนือจากนี้ สุดแท้แต่ พระประสงค์ของพระองค์ อ่านข้อความภาษาปัญจาบี | ||||||
พระผู้เป็นเจ้า คือ ผู้ทรงอำนาจและรอบรู้ในศาสตร์และศิลป์ทั้งปวง |
||||||
พระผู้เป็นเจ้า คือ ผู้ทรงอำนาจและรอบรู้ในศาสตร์และศิลป์ทั้งปวง พระองค์คือ ผู้ซึ่งเสกสร้างสรรพชีวิตมานับไม่ถ้วน แล้วก็ไม่ต้องรับผลบุญแต่ประการใด และถึงแม้ว่าพระองค์จะทรงกำหนดวันโลกาวินาศให้มาถึงก็ไม่ต้องรับผลบาป อีกเช่นกัน (พระองค์ทรงอยู่เหนือกฎแห่งกรรมทั้งปวง) พวกเราไม่มีอำนาจหรือพลังต่อรองใด ๆ ทั้งสิ้น ด้วยเหตุผล เดียวกันก็คือ พระองค์คือ ผู้ทรงอำนาจและ รอบรู้ในศาสตร์และศิลป์ทั้งปวง พระองค์ทรงอยู่เหนือกฎแห่งการเวียนว่าย ตายเกิดทั้งปวง อ่านข้อความภาษาปัญจาบี |
||||||
ในวิมุตติสุข คือความสิ้นสุดของทุกอย่าง (การไม่เหลืออะไรไว้เลยเป็นการจบสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง) |
||||||
ในวิมุตติสุขนั้น มนุษย์จะจบสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง, จะไม่เหลือสิ่งใดอยู่อีกต่อไป, ทั้งการเกิด การตาย, การกลับมา การจากไป, จะจบสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง แต่ที่เหนือไปกว่านั้นอีก คือสิ่งหนึ่งที่องค์พระศาสดาได้ทรงแสดงไว้คือ "ชีวันมุตติ" (ซึ่งก็คือผู้ที่ได้ หลุดพ้นในขณะยังมีชีวิตอยู่ (วิมุตติสุขทั้งเป็น) หรือ หมายถึงคนที่มีชีวิตอยู่โดยไม่ยึดติดหรือผูกพันกับสิ่งใดเลย) อ่านข้อความภาษาปัญจาบี | ||||||
คำสั่งสอน |
||||||
ห้ามบริโภคเนื้อสัตว์ ห้ามดื่มสุราเมรัย ห้ามต้มตุ๋นฉ้อโกง ห้ามคบค้าสมาคมที่ไม่ดี (อย่าคบคนพาล) ห้ามพูดปด ไม่ควรตัดเกศา ห้ามหยิบฉวยทรัพย์สินของผู้อื่นมาเป็นของตน ถึงแม้ว่าจะได้พบสิ่งของที่ตกอยู่โดยไม่มีเจ้าของ ก็พึงป่าวประกาศเรียกหาเจ้าของเพื่อส่งมอบของคืน อ่านข้อความภาษาปัญจาบี | ||||||
กลับหน้าหลัก | ||||||