อมฤต วจนะ |
||||||
พระนามอันประเมินคุณค่าไม่ได้ |
||||||
พี่น้องทั้งหลาย ผู้ซึ่งสวดสรรเสริญพระนามของพระผู้เป็นเจ้า เขาผู้นั้นจะไม่มีความขัดสนแต่ประการใด ไม่มีผู้ใดสามารถ ประเมินคุณค่าของพระนามได้ (พระนามของพระผู้เป็นเจ้า, คำสวดมนต์) องค์พระศาสดาทรงเป็นผู้กำหนดคำสวด สรรเสริญพระนาม ของพระผู้เป็นเจ้าขึ้น ซึ่งตีค่าไม่ได้, และสิ่งที่หาค่าไม่ได้นั้น พระองค์ก็จะไม่ได้ทรงสร้างสิ่งอื่นใดมา เสมอเหมือนด้วยเช่นกัน อ่านข้อความภาษาปัญจาบี | ||||||
การปรนนิบัติ, การช่วยเหลือ |
||||||
ผู้ที่ไม่มีใครถามถึง จงช่วยเหลือคนเหล่านั้น จงอย่ามองว่าเขาเป็นชนกลุ่มใด ศาสนาใด, ตลอดจนอย่าคอยมองหาเหตุผล อื่นใดทั้งสิ้น อ่านข้อความภาษาปัญจาบี | ||||||
ภักดี |
||||||
องค์พระศาสดา, นับตั้งแต่องค์พระศาสดา คุรุ นานัก เทพ ทรงให้ความสำคัญกับการอุทิศตนโดยการบำเพ็ญเพียร ซึ่งในยุคก่อน ๆ นั้น มุ่งไปในด้านปัญญา, หรือเรื่องของกรรมเป็นสำคัญ แต่ทว่าพระองค์ทรงมุ่งความสำคัญไปที่การ อุทิศตนโดยการบำเพ็ญเพียร อ่านข้อความภาษาปัญจาบี | ||||||
มหาบุรุษคือผู้ทำคุณประโยชน์ให้ส่วนรวมเสมอ |
||||||
ถึงแม้ว่าไม้จันทร์จะถูกปลายขวานจาม, แต่หน้าที่ของไม้จันทร์นั้น คือการส่งกลิ่นหอมให้กับคมขวานนั้น, ทั้ง ๆ ที่คมขวาน ทำให้ไม้จันทร์เจ็บปวดเสียหาย ในทำนองเดียวกัน ถึงแม้ว่ามหาบุรุษจะถูกทำร้าย หรือ นินทาว่าร้าย หรือ ประทุษร้าย ด้วยวิธีการอื่นใดก็ตาม คุณลักษณะของมหาบุรุษที่แท้จริงนั้นก็ยังคงจะต้องเอื้อประโยชน์สุขต่อผู้นั้นเสมอ อ่านข้อความภาษาปัญจาบี | ||||||
ช่วงเวลาที่น่ากลัว |
||||||
ท่านทั้งหลายจงสวดภาวนาขอพรทุก ๆ วัน เนื่องจากในช่วงนี้เป็นช่วงเวลาที่น่ากลัวมาก ความหวังที่จะรอดพ้นอยู่ที่พระผู้ เป็นเจ้าเท่านั้น ลำพังสติปัญญาของพวกเราจะไม่มีทางทำให้รอดพ้นได้ แลพอีกข้อหนึ่งคือ จงรักใคร่สามัคคีกันไว้ สิ่งทั้งหลายที่กล่าวมานี้ขอให้พระผู้เป็นเจ้าทรงประทานพรให้กับเราด้วย ขออย่าให้เราเพียงได้แต่พูดเลย ขอให้เราสามารถ ปฏิบัติได้ด้วย อ่านข้อความภาษาปัญจาบี | ||||||
คุณค่าแห่งพระนาม |
||||||
คำสวดมนต์สรรเสริญพระนามของพระผู้เป็นเจ้านี้ องค์คุรุนานักเทพได้ทรงบำเพ็ญเพียรใช้ระยะเวลานานถึง 40 ยุค กว่าที่จะ นำมาประทานให้กับพวกเราได้ พวกเราไม่ได้เห็นคุณค่าและยังไม่ให้เกียรติเท่าที่ควร, ผู้ที่ไม่เห็นคุณค่าในคำ สวดมนต์ของพระองค์จึงละเลยการสวดมนต์ อ่านข้อความภาษาปัญจาบี |
||||||
นิรคุณ กับ สารคุณ (สรรพคุณ) |
||||||
องค์พระศาสดา ศิริ สัตคุรุ ปัรตาป ซิงห์ ยี ได้ทรงกล่าวถึงคุณลักษณะของพระผู้เป็นเจ้า โดยพอสรุปได้ว่า ตราบใดที่ องค์พระผู้เป็นเจ้าซึ่งอยู่เบื้องบนในลักษณะไร้รูป ไร้เสียง ไร้สัมผัส พระองค์เองก็ไม่สามารถที่จะช่วยผู้ใดให้หลุดพ้น หรือ แม้แต่สั่งสอนให้สวดมนต์ เพื่อการเข้าถึงพระองค์ได้โดยง่าย ซึ่งเท่ากับว่าไม่สามารถก่อคุณประโยชน์ได้ดังคำว่า "นิรคุณ" แต่เมื่อใดที่พระองค์ทรงอวตารลงมาในร่างของมนุษย์ พระองค์จึงสามารถนำพาให้มนุษย์หลุดพ้นได้ง่ายขึ้น ซึ่งเท่ากับว่าร่าง ของพระองค์ คือ ร่างซึ่งเปี่ยมด้วย "สารคุณ" (สรรพคุณ) อันบริสุทธิ์ อ่านข้อความภาษาปัญจาบี | ||||||
พระองค์คือผู้ซึ่งอยู่เหนือขอบข่ายของกาลเวลา |
||||||
พระองค์คือผู้ซึ่งอยู่เหนือขอบข่ายของกาลเวลา พระองคค์ไม่ได้เป็นไปตามกฎแห่งกาลเวลา (อุบัติ ดำเนิน เสื่อมสลาย หรือ เกิด แก่ เจ็บ ตาย) พระองค์ไม่ได้อยู่ในขอบเขตแห่งกาลเวลา ในทางตรงกันข้าม กาลเวลาคือสิ่งที่พระองค์กำหนดสร้างขึ้น พระองค์คือผู้ รจนากฎเกณฑ์แห่งกาลเวลา หรือ กล่าวอีกนัยหนึ่งพระองค์คือผู้สร้างกาลเวลา อ่านข้อความภาษาปัญจาบี | ||||||
กลับหน้าหลัก | ||||||